Driedaagse in Vielsalm

Na een rit van 250km kwamen we aan in een rustig stadje Vielsalm. Natuurlijk hadden we honger en dorst.Dus daarom begaven we ons naar een lokaal eethuisje voor een specialiteit van de streek.

‘gehaktballen in spekjessaus met Luikse stroop’.

Met gevulde buiken trokken we toen naar brouwerij ‘Lupulus’.

We kregen hier een volledige rondleiding en proeverij, dit was voor sommigen onder ons het begin van het einde.

Die avond stond er ons nog een verrassing te wachten. Scampi’s op boerse wijze. Ja niet velen onder ons weten het, maar Erwin kan heel lekkere scampi’s klaarmaken. Dit alles werd doorgespoeld met een lekker glaasje cava. Een traktatie van Anita die jarig was. Na een slaapmutsje te drinken gingen we die avond, een beetje verblijd, naar bed en traden de eerste verschijnselen van lupulus voluntaris al op.

Opstaan met een stralende zon ergens in de Ardennen is meestal voor velen een verademing. Bij ons viel dat toch enigszins tegen (voor sommigen toch). Een stevig kopje koffie en bruistablet later. Was iedereen opnieuw zijn vrolijke zelf. Toen was het tijd om actief te doen in Coo adventure.

In groep besloten we om te gaan kajakken en weg waren we in zwembroek en open sloefkes. Maar helaas….

Ook in de Ardennen had het blijkbaar niet echt veel geregend en stond er bijgevolg ook geen water in de beek.

Niet geklaagd, vlakbij was er ook nog ‘plopsaland’ en wij, die soms wel eens een beetje het kind uithangen, daarbinnen. Na een plezierige middag voor de kleintjes en de groten trokken we terug richting ons huisje.

Een stevig maaltijd hadden we wel verdiend en we lieten de kolen gloeien en aten onze buikjes rond van heerlijk gebakken vlees door onze chef Jan. Opnieuw na een gezellig samenzijn hadden sommigen last van de vreemde aandoening lupulus voluntaris. Maar sommigen hadden ook gewoon teveel cava en raar geurende melk gedronken.

Op zondag morgen een spelletje agro golf.Niets is beter om een verwaaid hoofd te sussen.

 Een golfspel op een boerenwei met kleine voetbal zo kan ik het, het best omschrijven. Maar iemand was blijkbaar vergeten dat een golfterrein toch meestal redelijk vlak is.

De slagwerkers tegen de blazers.

En ja die slagwerkers hebben opnieuw gewonnen.

Na een middagmaal van soep en boterhammekes trokken we richting sunparks voor een middag waterplezier.

En daar kregen we honger van na een lekker glaasje cava, deze keer een traktatie van rik en Heidi die een jaar getrouwd waren, aten we een zomer hutsepot van de hand van Liliane(eiers).

’t Moet gezegd op ’t schare weten ze wat lekker eten is. Langs deze weg bedankt Liliane en Erwin voor de lekkere maaltijden.

Rond deze tijd hadden ons al enkele zielen verlaten zij die maandag moesten werken.

We hebben toen maar ons rantsoen opgewerkt en gaan slapen. Sommigen hebben nog een beetje geluisterd naar een babyfoon?????

Maandagmorgen opkuisen en huiswaarts keren. Moe maar voldaan

Ook een woordje van dank aan de trakteerders van dienst het heeft gesmaakt.

Bedankt aan iedereen

Wouter