Kaddekirmesse 

‘t Verslag van woirda ’t Muziek de zondag den 7sten augustus Twiedust Envijve é gespeewd.
 
(vertoilinge van Bassevewds naar Vlams op anvraoge …)
 
’t Is nie den eersten keer dat ’t Muziek van Bassevelde op de Katte gaat spelen. We herinneren ons van afgelopen jaren dat het er enkele keren bloed- en stikheet was. ’t Is op de Katte soms een beetje gelijk aan den Koot Dazuur, en dorst dat we tons gehad hebben (alleez, tijdens de stoet hé, niet dervoor en derachter). 
 
Vroeger zorgde de organisasie voor een verfrissende tussenstop halverwege, daar ergens vlakbij de Expressweg, maar om één of andere reden hadden ze het dit jaar niet gedaan.
 
Geen nood, we hebben in’t Muziek een paar mensen die er hun plezier in scheppen, hun mededorstgenoten onderweg van het nodige te voorzien. Dus werd er – zo onopvallend mogelijk – een drankauto klaargezet op een mennegat aan den Expressweg. 
 
Eigenlijk is zo’n witte auto aan den kant van de Expressweg een kostelijke- en schadelijke affaire voor Vaderken Staat !!!     Immers, snuggere chauffeurs denken natuurlijk direct dat daar een mannetje van de   ordestrijdkrachten staat te flitsen, en gaan vaneigenst een stukske trager rijden….     Het Muziek van Bassevelde bevordert dus de verkeersveiligheid !!!
 
De échte portrettenflitsmachine efkes verderop aan ’t kruispunt, zal dus die zondagnamiddag niet teveel centen in ’t laatje gebracht hebben van Vaderken Staat en zijn kornuiten ….
 
STOET
 
Eigenlijk was 7 august 2005 geen zomerdag.   Tijdens de stoet – kort na het pintje bij de witte Peugeot in ’t mennegat aan den Expressweg – ging het zelfs ferm aan het regenen.   Bijna heel het muziek van Basschevelde werd dan ook kliedernat.   Behalve één muzikant !!!!    Inderdaad, één muzikant is tijdens Katte Kermis 2005 volledig poeierdroog gebleven.    Hoe dat? 
 
Welnu, tijdens het concert op de Ezelsfeesten (zie ander verslag) was de suzafonist – ja inderdaad – de bespeler van dat schitterende bas-instrument – de pieneut van de dag.   Was immers tewege van het podium gestuikt met heel zijne infrastructuur ….
 
Maar bij regen en ontij, is zo’n suzafoon een schitterend instrument !!!!   Ge kunt zo’n instrument namelijk uit elkaar halen,   en het bovenste stuk (het ‘paviljoen’ genaamd) is groot genoeg om tijdens regen en sneeuw als paraplu te gebruiken.   Aldus bleef de suzafonist op de Katte j.l. gespaard van alle ongewenste vochtigiteiten, en werd al het andere voetvolk met hun trompettekes, klarinet (of was het klarinàt?), saxtuigen, trombonebuizen en trommelblikkendozen en ander stoofhout – ocharme de sukkels – nat en doorweekt tot onder hun tenen.
 
Hoe dan ook – en dat is toch eigen aan ’t Muziek van Bassevelde – hield iedereen er de goede stemming in.   Ook na de stoet,   toen – na de buitenkant – ook de binnenkant werd bevochtigd.