Welke fanfaremuzikant zou het niet minstens een keertje hebben meegemaakt: Een carnavalstoet…  

Je houdt ervan, of nét niet. Want niettegenstaande het begrip ‘carnaval’ quasi synoniem heet te zijn met ‘lol’, is een carnavalrondgang als muzikant niet per definitie altijd ‘lollig’. Begrijpe wie kan waarom iemand ooit op het idee kwam carnaval in de late winter te plaatsen, waardoor carnavalstoeten meer dan eens terechtkomen in een koude combinatie van regen en wind en af en toe zelfs… sneeuw of hagel, en in het slechtste geval zelfs dienen te worden afgelast.
 
Daarnaast maak je als meelopende muzikant – en het kan vreemd klinken – de stoet niet echt mee. Je ziet hooguit de wagens of groepen die zich net voor en net achter de fanfare bevinden, en voor de rest straatstenen (vaak gemarineerd met de vloeibare en vaste afvalprodukten van allerlei eveneens in de stoet aanwezig gedierte zoals paarden, ezels,…), huizengevels en voortuintjes waar in dit seizoen nog zelden iets bloeit. Menige muzikant hield aan carnaval dan ook souvenirs over zoals een nat pak (gewoonlijk gevolgd door een flinke verkoudheid of erger),   besmeurde schoenen en verkleumde vingers. 
 
Sinds de schrijver van dit verslagje een aantal jaren geleden is overgeschakeld naar suzafoon heeft hij trouwens mogen kennismaken met nog een ander soort carnavalmiserie: vliegende rotzooi…
 
 
 
          IJZEREN DISCIPLINE TIJDENS DE PARADE DOOR DE DORPSKERN !
 
Nu kan de lezer zich natuurlijk levendig voorstellen dat de enorme gapende ‘mond’ van zo’n basinstrument gewoonweg uitnodigt om daar één en ander vlot in te kieperen. Menige eigenaar van een flinke zak confetti langsheen het carnavalparcours voelt dan ook de onweerstaanbare neiging opkomen om… juist ja.    
 
Nu, met een portie verse en propere confetti kan ik – hoewel liever niet natuurlijk – nog ergens leven. Het vergt achteraf een grondige schoonmaakbeurt van het instrument maar in principe is het niet gevaarlijk. Helaas echter blijft het nooit bij verse confetti, want niet iedereen heeft het geld over voor een voorraadje ervan.   Dus raapt men ‘gebruikte’ confetti van de straat en uit de goot, die er zo vroeg in het voorjaar vaak modderig of nat bijligt.  
 
Je krijgt dus in je instrument (of op je kop als ze niet goed mikken…) een kwak smerige brij die niet zelden bestaat uit een mengsel van modder (of zelfs sneeuw zoals twee jaar geleden) met daarin doorweekte confetti.  
 
Erger nog zijn het soort lieden die dan ook nog eens gooit met snoep, zo van die harde ‘spekken’ waarmee tijdens carnaval wordt rondgegooid. Dan wordt het ronduit gevaarlijk, want die ondingen worden met handenvol tegelijk keihard in de richting van je instrument gegooid. Je krijgt er dus een paar tegen je hoofd aan, niet zelden recht in je ogen. Dan heb je de neiging om je boos te maken, maar ofwel is er van zodra je van de schrik bekomen bent allang geen dader meer te bespeuren, ofwel blijken een paar doorgaans piepjonge kereltjes die duidelijk veel meer alcohol hebben genuttigd dan hun biosysteem aankan, je zonder besef van het gevaar dat ze veroorzaken vierkant in je gezicht staan uit te lachen.
 
De oplossing kwam er: Een bijna ondoorzichtig net dat over het paviljoen van het instrument kan worden geplaatst. En een stevige zonnebril. Ik geniet nog altijd na van de verbijsterde en teleurgestelde Neanderthaler-faces van het stelletje onnozelaars die op 10/2/08 zoals ieder jaar opnieuw in de aanslag stonden voor een rotzooi-bombardement om op het allerlaatste moment vast te stellen dat hun actie deze keer zinloos zou zijn ….
 
Is carnaval voor muzikanten dan enkel kommer en kwel? NEEN! De meesten onder ons hebben er zelfs veel plezierige herinneringen aan!!
 
Je bent in groep, een groep mensen van ’t soort die garant staan voor – uiteraard – goeie en stevige marsmuziek maar daarnaast ook kameraadschap, humor, leute en vertier. Altijd met respect voor organisatoren en toeschouwers is een rondtoerende fanfare op carnaval een oord van allerlei grappen en grollen en genieten van een versterkend groepsgevoel. Altijd weer om naar uit te kijken !
 
                

 
WAT DOET DIE DAAR NOU WEER ?
 
 
 
 
 
 
                                                                                           
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                                                                                               HIER KLOPT IETS NIET …