Reuzen zijn vreemde schepselen. Je komt ze tegen waar het feest is, zelden alleen doch heel vaak per paar (ze doen evenals gewone mensen aan koppelvorming maar enige vorm van copulatie is tot heden nog nooit waargenomen nvdr) en heel af en toe in groep. 

In het Antwerpse Deurne vindt zelfs jaarlijks een reuzenstoet plaats, en omdat het heet dat reuzen van muziek houden zijn daar dus ook een aantal reuzegoeie fanfares nodig. Die zijn moeilijk te vinden maar gelukkig wisten de organisatoren ons in Bassevelde te vinden!
 
Wij dus naar Deurne, een leefomgeving met kleurrijke mensen van velerlei afkomst. Los van de rest van het verhaal vond ik die dag een feest van culturele interactie:   Mensen met tientallen verschillende culturele achtergronden kwamen massaal op straat om te genieten van een oer-Vlaamse traditie. ’t Was ook zonnig weer wat extra heeft bijgedragen tot de ontspannen en uitgelaten sfeer langsheen het reuzentraject.
 
Als je ter plaatse aankomt dan heb je onwillekeurig de neiging om je een paar grappige vragen te stellen en dingen voor te stellen. Zoals… Hoe komen al die reuzemensen daar? En waar wonen die de rest van het jaar? Ik kan me moeilijk voorstellen dat één of andere autoconstructeur voor een dergelijke kleine etnische minderheid aparte modellen maakt. 
 
Dus komen ze per openbaar vervoer, waar ze wellicht per man een ticket of 3-4 moeten kopen om zich vervolgens met veel miserie door de deur te wringen op de trein, tram of bus. Om de kosten te drukken eten ze onderweg boterhammen met confituur uit een emmer en ze hebben elk een vat bier bij om onderweg hun droge kelen te spoelen…
 
Enfin… de waarheid is natuurlijk een stuk wereldser maar ik wil ze gewoonweg niet weten.
 
DE STOET
 
In tegenstelling tot wat we dichterbij huis vaak ervaren bleek deze stoet professioneel te zijn opgebouwd en geleid. Geen karren met keiharde ketelmuziek nét voor of achter de musicerende fanfare om maar te noemen. Je begrijpt niet hoe men zelfs maar op het idee kan komen, maar ’t zou niet de eerste keer zijn dat we onze eigen muziek niet meer horen vanwege het elektronisch gekrakeel…
 
Een ander positief punt was dat de stoet permanent aan de juiste snelheid bewoog. Niets zo enerverend voor deelnemers én toeschouwers dan een parade die na elke 100 meter beweging vijf minuten stilstaat, een euvel waar menige amateuristisch georganiseerde stoet onder te lijden heeft. De organisatoren in Deurne pakken het echter goed aan en het moet gezegd dat ook de aanwezige ordediensten uiterst professioneel werk leverden. 
 
Zoals eerder geschreven was het publiek in Deurne rijk aan variatie, en er waren veel mensen op de been. Zonbeschenen gezichten van diverse kleur, eerlijk enthousiasme, hier en daar spontaan applaus bij het aanheffen van een felgesmaakte mars, je ervaart het niet overal. Het deed deugd. Wie hier als muzikant niet bij was heeft iets gemist. 
 
Ook de aankomst verliep in stijl. Een bosrijke omgeving nabij een kasteel bleek onder meer een tijdelijke bar met buitenterras te verbergen. De vriendelijke bediening voorzag ons in een mum van tijd van de nodige verfrissing die je na enkele uurtjes wandelen en spelen absoluut nodig hebt. Frisdranken en biertjes netjes geserveerd, even uitblazen en napraten. Dan was het tijd om naar de autocar te gaan, nog even stappen langs een mooie dreef.
 
DE WONDERBAARLIJKE VERMENIGVULDIGING DER BRODEN EN SCHELLEN HESP
 
Het moet gezegd, we waren niet naar Deurne getrokken met een grote groep.   Omdat we ’s avonds nog in Bassevelde zouden rondtrekken hadden onze zorgzame werkers achter de schermen bij aankomst gezorgd voor een broodmaaltijd.  
 
Veel teveel natuurlijk, en de hoorn des overvloeds opende zich dan ook boven de eeuwenoude tafels in het Muzieklokaal tot vreugde van de weinigen die bleven eten.   Hoe meer boterhammen gesmeerd en belegd, hoe meer extra broden en kaas en hesp er tevoorschijn bleven komen. Voor de rest opnieuw ontspannen eenvoudige gezelligheid. Momenten om te koesteren. 
 
De batterijen opnieuw geladen, het Muzieklokaal begon weer vol te stromen met deels verse muzikanten die niet mee waren geweest naar Deurne. We konden er weer tegenaan voor een kermisoptreden in eigen omgeving.